Istnienie parafii w Mieronicach źródła historyczne poświadczają już w XIV wieku (wykazy świętopietrza z 1326 roku). Kościół pw. św. Jakuba jest najstarszym zabytkiem na terenie gminy. Miejscowa legenda mówi że w miejscu gdzie później postawiono kościół znaleziono małą dziewczynkę, córkę rycerza czy też możnowładcy, która zagubiła się w lesie. Uszczęśliwiony ojciec w podzięce Bogu wybudował kaplicę,4która z czasem przekształciła się w kościół. Prezbiterium kościoła jest starsze niż nawa, pochodzi z drugiej połowy XIII wieku, jest wczesnogotyckie, murowane z cegły. Nawa murowana i tynkowana, pochodzi z XV wieku, została wzniesiona na miejscu wcześniejszej, drewnianej. W II połowie XVI wieku kościół był przejęty przez różnowierców. Po tym okresie był rekonsekrowany.
Świadczą o tym zachowane na południowej ścianie dwa tzw. zacheuszki (miejsca które się namaszcza olejami świętymi w czasie konsekracji), pochodzą one z różnych okresów. Prezbiterium kościoła ma kształt prawie regularnego kwadratu, jest sklepione krzyżowo. Ceglane żebra sklepienne są podtrzymywane przez kamienne wsporniki zdobione wczesnogotycką dekoracją roślinną. Małe, wąskie okna o głębokich ościeżach zakończone są półkolistym łukiem, a jedno z nich wykrojem jednolistnej rośliny-jest widoczne jedynie od wewnątrz. Na ścianach prezbiterium widoczne są freski z ok.1360 roku-częściowo zatarte. Odkryto je w czasie malowania kościoła w 1936 roku. Przedstawiają one; legendę o św.Małgorzacie, apostołów, przypowieść o pannach mądrych i nieroztropnych, ukrzyżowanie Chrystusa. W bocznej nawie znajduje się ołtarz z obrazem Matki Boskiej Mieronickiej. Słynący łaskami obraz pochodzi z XVII wieku, jest wzorowany na rzymskim obrazie Matki Boskiej Śnieżnej. Po lewej stronie ołtarza wmurowano dwie tablice pamiątkowe. Jedna z nich upamiętnia XVII- wiecznego pamiętnikarza Jana Chryzostoma Paska. W 1667 roku Pasek poślubił w mieronickim kościele Annę Remiszowską-Łącką, dzierżawiącą pobliską Olszówkę. Druga natomiast- Kajetana Wincentego Kielisińskiego, znakomitego rysownika i grafika. Urodził się on w Mieronicach w 1808 roku. Został ochrzczony w tutejszym kościele- w księdze parafialnej zachował się stosowny wpis. W przejściu do bocznej nawy dość dobrze zachowały się freski przedstawiające patrona kościoła św. Jakuba – po prawej, i św. Tomasza – po lewej stronie. Na ścianie tęczowej, oddzielającej prezbiterium od nawy zachował się fresk przedstawiający prawdopodobnie akt erekcyjny kościoła. Nad wejściem głównym znajduje się drewniany chór z malowanymi na drewnie wizerunkami króla Dawida i św. Cecylii. W pobliżu kościoła stoi oryginalna drewniana dzwonnica z przełomu XVIII/XIX w.
