KOMUNIKAT O KONKURSIE PLASTYCZNYM DLA WOJEWÓDZTW: ŚWIĘTOKRZYSKIEGO I ŁÓDZKIEGO

Zapraszamy uczniów klas IV, V i VI szkół podstawowych do wzięcia udziału w konkursie plastycznym. Konkurs obejmie obszar całej Polski podzielonej na regiony konkursowe. Półfinały rozegrane zostaną w obrębie poszczególnych regionów i przeprowadzone będą przez Muzeum Geologiczne Państwowego Instytutu Geologicznego – Państwowego Instytutu Badawczego (PIG–PIB) w Warszawie oraz placówki regionalne PIG-PIB: Oddział Dolnośląski we Wrocławiu, Oddział Geologii Morza w Gdańsku, Oddział Górnośląski w Sosnowcu, Oddział Świętokrzyski w Kielcach, Oddział Karpacki w Krakowie oraz Oddział Pomorski w Szczecinie. Zwycięzcy półfinałów rywalizować będą w trakcie finału ogólnopolskiego o I NAGRODĘ XIX EDYCJI KONKURSU.
Bogactwo zieleni, bujna, egzotyczna roślinność i bezlik żywego stworzenia – tak wyobrażamy sobie tropikalną dżunglę, a przed oczami pojawiają nam się obrazy rodem z Puszczy Amazońskiej lub obszarów równikowych Afryki. W Polsce takich miejsc nie znajdziemy, jednak… Czy nigdy ich tu nie było? Aby to sprawdzić cofnijmy się w czasie do karbonu (359–299 mln lat temu).  Las karboński… Jest parno i gorąco. Przesycone wilgocią powietrze zdaje się stać w bezruchu. Pełno tu mokradeł i okresowych jeziorek – to wymarzone miejsca do rozrodu niezliczonej ilości owadów i wczesnych płazów. Wszędzie słychać brzęczenie karaczanów, szarańczaków i olbrzymich skrzydeł drapieżnych praważek
patrolujących swoje powietrzne rewiry. W jego poszyciu też panuje spory ruch. Spotkać tu możemy przeróżne owady, termity i chrząszcze. Wśród leśnego runa czają się monstrualne pająki i skorpiony, buszuje podobna z wyglądu do współczesnego wija 2,5 metrowa artropleura.
Całe to zamieszenie, zarówno w powietrzu jak i na ziemi, dramaty większe i mniejsze, polowania i ucieczki, odbywa się w cieniu gigantycznych roślin. One też muszą nieustannie toczyć walkę z naturalnymi wrogami roszczącymi sobie prawo do zajmowanych przestrzeni i źródeł substancji odżywczych oraz szalejącymi od czasu do czasu potężnymi huraganami. Jak zatem widać z powyższej opowieści, las karboński rządził się swoimi prawami. Był wbrew pozorom bardzo dynamicznym ekosystemem, miejscem wiecznego półmroku, katastrofalnych wydarzeń, śmierci i przede wszystkim… życia dla różnorodnych gatunków kopalnej flory i fauny, choć nie należało ono może do najłatwiejszych. Postarajcie się w swoich pracach oddać klimat tego „zielonego świata”, odkryć jego tajemnice sprzed – bagatela, 300 milionów lat! Co by o nim nie mówić był po prostu piękny!